De meteorologische lente begint op 1 maart, de astronomische lente op 21 maart. De natuur houdt echter zijn eigen regels aan en in februari was het in de Extremadura al bijzonder voorjaars. De afgelopen winter was relatief zacht en veel te droog. De najaarsregens lieten het zo goed als afweten en het mooie weer bleef maar voort duren. Af en toe hadden we wel een druilerig dagje, maar echt regenperiodes bleven uit. Putten en meertjes die sinds mensenheugenis niet droog zijn gevallen, vielen nu wel droog. De ouderen in ons dorp riepen dat ze nog nooit zo'n droogte hadden mee gemaakt. Iedereen maakte zich grote zorgen over de komende zomer, want geen regen betekent geen landbouw, moeilijkheden voor het vee, meer brandgevaar enz. Maar de angst bleek ongegrond. Sinds 27 februiari hebben we regen, regen, regen. In de laatste 10 dagen is er maar liefst meer dan 200mm water gevallen. De velden zijn in een keer van dor en bruin, naar groen en geel veranderd. Groen van het zeer snel groeiende gras en geel van de explosie van koolzaad, dat hier uitbundig in het wild voorkomt. Ook madeliefjes, wikke, hondsdraf, wilde goudbloemen en speenkruid zijn van de partij. De riviertjes kabbelen weer over de stenen, de putten en meertjes zijn (over)vol en de voorraden in de grote embalses (wateropvangbekken) worden aangevuld. 
Ook zijn er op de finca veel jonge dieren te zien. Half februari zijn er jonge konijntjes geboren en begin maart kreeg onze moeder cavia maar liefst zes kleintjes. De jonge ezel Miya is intussen ruim een half jaar oud.
De cavia's en konijnen zijn begin februari verhuisd naar hun nieuwe ruime onderkomen met uitloop. Ze hebben het erg naar hun zin en het gaat prima met de twee knaagdiersoorten door elkaar.
En ook ons trouwe paardje Poppy is weer aan het werk gezet.
Mooi artikel heb je weer geschreven!
BeantwoordenVerwijderen